Częste pytania

Psychoterapeuta, psycholog, psychiatra? Jakie są różnice?

Psychoterapeuta - to osoba, która ukończyła wyższe studia psychologiczne, medyczne lub inne humanistyczne oraz kilkuletnie szkolenie z zakresu psychoterapii. Elementem przygotowania i pracy psychoterapeuty jest także jego własna psychoterapia oraz regularna superwizja, czyli monitorowanie własnej pracy u bardziej doświadczonego terapeuty, na stanowisku superwizora.
Psychiatra - to lekarz, który po skończeniu studiów medycznych odbył staż z zakresu psychiatrii oraz zdał egzamin, po którym uzyskał tytuł specjalisty psychiatry. Zajmuje się diagnozą zaburzeń psychicznych i farmakoterapią.
Psycholog - to osoba, która skończyła studia psychologiczne oraz uzyskała tytuł magistra psychologii. Zajmuje się m.in. poradnictwem, diagnozą w oparciu o testy psychologiczne i obserwacje. Działania psychologa nie są ukierunkowane na przepracowanie problemów od podstaw, ale większe zorientowanie się w nich i wybór możliwości ich rozwiązania. Psycholodzy zajmują się również dziedzinami nie związanymi z pomaganiem np. rekrutacją czy marketingiem.


Czy psychoterapia mi pomoże?

Psychoterapia daje możliwość zmiany, narzędzia do innego interpretowania siebie i spraw, których doświadczamy; nie jest sposobem na pozbycie się wszystkich problemów czy trudnych emocji. Celem psychoterapii jest poprawa jakości życia pacjenta. Powodzenie psychoterapii w dużej mierze zależy od motywacji pacjenta, jego gotowości do porzucenia starego porządku i uczenia się ze swoich doświadczeń.


Jakie trudności mogą pojawić się w trakcie psychoterapii?

W trakcie psychoterapii może pojawić się czasowe pogorszenie samopoczucia, poczucie nieefektywności terapii, niechęć do jej kontynuowania. To normalne zjawisko, świadczące o zmianach, jakie zachodzą w osobowości pacjenta, porzucaniu starych schematów zachowań, a jednocześnie nie przystosowaniu się jeszcze do nowych.  Ważne, aby dzielić się tymi odczuciami z terapeutą, może okazać się to bardzo wnoszące dla całego procesu terapii.


Ile trwa psychoterapia?

Czas psychoterapii uzależniony jest od problemu, z jakim zgłasza się pacjent. Zazwyczaj trwa od kilku miesięcy do kilku lat.

 


Czy psychoterapia niesie ze sobą jakieś ryzyko?

Psychoterapia prowadzona zgodnie z kodeksem etycznym i zasadami pracy prowadzi do lepszego samopoczucia. Może nieść ze sobą pewne ryzyko, jednak nie w sferze zdrowia. Przykładowo: jeśli na psychoterapię zgłasza się osoba, która przeżywa kryzys w związku, może się okazać, że wskutek pogłębienia świadomości odkryje, że dalsze trwanie w tym związku jest niemożliwe. Innym "ryzykiem" psychoterapii może być utrata dotychczasowych korzyści, płynących z posiadanych problemów np. utrata opieki środowiska czy rodziny.


Jak wybrać psychoterapeutę?

Kluczowym warunkiem wyboru psychoterapeuty jest sprawdzenie jego kwalifikacji i sposobu pracy: ukończenie całościowego szkolenia w zakresie psychoterapii, poddawanie się superwizji, praca zgodna z kodeksem etycznym. Psychoterapeuci mogą pracować w różnych paradygmatach np. psychodynamicznym, poznawczo-behawioralnym, humanistycznym czy systemowym. Warto zorientować się w sposobie pracy danego terapeuty, tak, aby wybrać dla siebie najbardziej odpowiedni.
Przygotowanie i kwalifikacje terapeuty to warunek konieczny, ale niewystarczający. Pozostaje jeszcze osobowość psychoterapeuty, pewne "dopasowanie" terapeuty do pacjenta, czego efektem jest poczucie bezpieczeństwa w kontakcie. Bezpieczeństwo nie jest tożsame ze stanem ciągłego relaksu. Poczucie napięcia, niepewności czy stresu może wynikać z nowości danej sytuacji oraz emocjonalnej wagi poruszanych tematów.


Czy jeśli idę do psychoterapeuty, to znaczy, że jestem "nienormalny"?

Uczęszczanie na psychoterapię nie jest tożsame z chorobą psychiczną. Z psychoterapii korzystają ludzie z trudnościami emocjonalnymi, po traumach i bolesnych przejściach, objawami somatycznymi ale również zainteresowani własnym rozwojem i podniesieniem jakości życia. Korzystanie z psychoterapii zazwyczaj jest oznaką dbania o siebie i swoje samopoczucie.